LUCTOR ET SUBSIDO
Met deze woorden kan ik het verleden van herendispuut B.I.B. B.I.B. B.I.B. D.D.R. beschrijven. Het dispuut is opgericht op 10 oktober 1990. Met weinig ambitie, geen hoge verwachtingen en met beide voeten op de grond. In tegenstelling tot andere groeperingen die destijds zijn opgericht had het dispuut geen aspiraties om haantje de voorste te zijn. Bekend staan als de bonte hond liet het dispuut indertijd over aan de gezelschappen die zich daar geschikter voor achtten.
Tastbare zaken om als groep op te vallen, kon het dispuut in die tijd niet behagen. Het was een vriendengroep die slechts meer betekenis en waarde aan het woord groep wilde toevoegen. Het enige tastbare waar men een dispuutslid van B.I.B. B.I.B. B.I.B. D.D.R. aan kon herkennen, was het zilveren symbool op de borst. De speld was het enige materiële sein waaraan leken konden zien dat zij er geen deel vanuit maakten.
Waarom vallen we? Om op te leren staan! Waarom dalen we? Om weer te kunnen stijgen! Er ontbrak structuur en een collectief gedeelde visie. Dit bracht het dispuut tot een dieptepunt. Het schip B.I.B. B.I.B. B.I.B. D.D.R., stond op het punt te zinken, volledig kopje onder te gaan. Zonder overlevingsdrang zou dit ook gebeurd zijn. Maar het dispuut stond op. En het dispuut steeg tegen alle verwachting in, boven zichzelf en anderen uit.
Van een kleine vriendengroep uit 1990 is het dispuut gegroeid tot een gestructureerd, en eensgezind dispuut met een functionerende oud-ledenvereniging.
Worstel en ga ten onder. Want dan pas leren we om weer boven te komen, en onszelf te overstijgen.
